Nun che prima me fusse tutto chiaro,
ma adesso nu ce sta più religgione
e ognuno po’ rajà come ‘n somaro.
un popolo poeta e marinaro…
Ma pe l’artri un popolo cojone
e er rispetto se fa sempre più raro.
Credemo d’esse furbi, baccajamo
e queli fanno orecchio da mercante,
ce fottono e quanno protestamo
Nun ciaresta cheffà ‘n’artro recramo
seguito da ‘n discorzo conciliante.
Nessun commento:
Posta un commento